Μάτα Χάρι στη γλώσσα της Ινδονησίας σημαίνει «Ήλιος». Η ζωή της Ολλανδής Μαργαρίτα Τσέλε
που γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου 1876 ήταν λαμπερή όπως ο ήλιος, αλλά
στηρίχτηκε στα σκοτεινά υπόγεια των μπαρ και στις κρεβατοκάμαρες
εφήμερων εραστών.

Η πιο διάσημη κατάσκοπος στον κόπο πιθανότατα να μην υπήρξε καν κατάσκοπος, αλλά εκτελέστηκε με τη κατηγορία αυτή.
Yπήρξε, αποδεδειγμένα σπουδαία χορεύτρια ινδικών χωρών και πόρνη.
Στα 29 της χρόνια βρέθηκε στο Παρίσι και διηγιόταν την ιστορία της στους θαυμαστές της που την… έτρωγαν με τα μάτια. Ελεγε ότι γεννήθηκε σε έναν Ινδικό ναό και μια ιέρεια της έμαθε τους χορούς αυτούς και της έδωσε το όνομα «Μάτα Χάρι» που στη γλώσσα των Μαλάι σημαίνει «μάτι της ημέρας». Δηλαδή «ήλιος».
Η πραγματικότητα φυσικά ήταν λιγότερο ποιητική. Ο Ροδόλφος Μακ Λάουντ, ένας Σκωτσέζος που υπηρετούσε στον Ολλανδικό αποικιακό στρατό ήταν ο πρώτος της άντρας. Την περνούσε 20 χρόνια κι αγαπούσε το ποτό περισσότερο από εκείνη. Κέρδος της οι χοροί που έμαθε στις μεγάλες αποστολές του. Έκανε και δύο παιδιά. Το ένα πέθανε, θεωρούσε ότι το δηλητηρίασε ο άντρας της και στο άλλο έχασε την επιμέλεια εξ αιτίας της άστατης ζωής της. Υποστήριζε μάλιστα ότι οι γυμνές φωτογραφίες της τραβήχτηκαν με τη παρότρυνση του άντρα της για να τις χρησιμοποιήσει αργότερα στο δικαστήριο και να της πάρει το παιδί. Ποιος ξέρει που βρίσκεται η αλήθεια

Όταν τον χώρισε άρχισε να γυρίζει τα ευρωπαϊκά καμπαρέ. Ο χορός της ήταν εντυπωσιακός, αλλά οι θαμώνες περίμεναν τη κορύφωση. Τη στιγμή δηλαδή που έμενε χωρίς ρούχα στη σκηνή.
Όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος το Ολλανδικό διαβατήριο που είχε την επέτρεπε να κινείται ελεύθερα από χώρα σε χώρα αφού η πατρίδα της δεν συμμετείχε σε αυτόν.
Το 1917 οι Γάλλοι την συνέλαβαν με την κατηγορία της κατασκοπίας. Της φόρτωσαν τη κατηγορία για το θάνατο 50.000 συμπατριωτών τους. Η κατηγορία φυσικά ήταν εξωφρενική. Παρ’ όλα αυτά καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στις 15 Οκτωβρίου 1917 στη περιοχή της Βιγκενάς.

Στα χρόνια που πέρασαν ερευνητές ανακάλυψαν τα πρακτικά της δίκης της. Έφριξαν με την ελαφρότητα που το δικαστήριο τις ενδείξεις τις έκανε αποδείξεις. Επρεπε να φορτώσουν σε κάποιον την ευθύνη για τις τεράστιες απώλειες που είχαν στα πεδία των μαχών. Η ίδια, το έλεγε κιόλας, είχε αδυναμία στους άνδρες με στολή. Ήταν απολιτίκ και δεν την ενδιέφερε αυτός που θα πλαγιάζει μαζί της ήταν Γάλλος ή Γερμανός. Άλλωστε είπαμε, η Ολλανδία ήταν ουδέτερη χώρα.

Από το 1915 ουσιαστικά είχε σταματήσει το χορό και κράτησε το άλλο επάγγελμα της πόρνης.
Το 1970 πάντως αποκαλύφθηκαν στα γερμανικά αρχεία έγγραφα που έκαναν λόγο για μια κατάσκοπο που ταίριαζε στα χαρακτηριστικά της.

Το θρίλερ όμως συνεχίστηκε και μετά τον θάνατό της. Το πτώμα της δεν το αναζήτησε κανένας. Το κεφάλι της φυλασσόταν στο Μουσείο Ανατομίας στο Παρίσι. Στη μεταφορά που έγινε το 1954 χάθηκε το έκθεμα. Το σώμα είχε χαθεί νωρίτερα.
simerastinistoria
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου