Σύμφωνα με το ρητό «Η γνώση είναι δύναμη», θα ‘πρεπε να νιώθαμε πολύ δυνατοί κάθε φορά που μαθαίναμε την αλήθεια όσο σκληρή κι αν ήταν. Η αλήθεια σου δίνει δύναμη να διαχειριστείς μια κατάσταση, βάζει σε ισορροπία σκέψεις και συναισθήματα, γίνεται το βήμα για να προχωρήσεις παρακάτω…
Τι γίνεται όμως όταν η αλήθεια δεν είναι αρκετή για να σε κάνει να «κόψεις δεσμούς»;;
Λένε πως είναι πολύ δύσκολο να συναντήσεις την ανιδιοτελή αγάπη, την καλή πρόθεση… κι ακόμη κι αν τη συναντήσεις, πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο να μη συναντήσει αυτή εσένα.. Αν και βαθιά πιστεύουμε πως το καλό επιβραβεύεται και η αγάπη σού επιστρέφεται.. έστω κάποια στιγμή. Όταν όμως όλα δείχνουν πως το πρόσωπο που δίνει την αγάπη δεν ικανοποιείται από το δόσιμο του, μιας που ο δέκτης δεν είναι έτοιμος ή πρόθυμος να τη δεχτεί… τότε και τα πιο ανιδιοτελή συναισθήματα μαραζώνουν. Εκεί έρχεται η αλήθεια να σε κάνει δυνατό και να θυμίσει στην «αγάπη» σου πως πρέπει να διαλέξει άλλο δρόμο για να ανθίσει ξανά. Μα η ανιδιοτελής αγάπη έχει όρια;;Μπορεί να μην έχει… αλλά δυνατή είναι όταν είναι αμοιβαία. Μια τέτοια παραδοχή δεν είναι βέβαια αρκετή για να προχωρήσεις παρακάτω και πόσο μάλλον να κόψεις δεσμούς… Κι αναφέρομαι σε συναισθηματικούς δεσμούς… τόσο έντονους και δυνατούς που ακόμη κι αν δεν σου φέρνουν τη χαρά… αδυνατείς να μη ζεις έστω με τα «φτωχά» δώρα τους! Αυτό είναι να αγαπάμε ανιδιοτελώς;;
Αν και η
σκληρή κάποιες φορές συναισθηματική πραγματικότητα μας κάνει να οικειοποιηθούμε πως «ότι δε
λύνεται κόβεται…» και πως πρέπει να ακολουθούμε την πορεία της ζωής που θα
φέρει κομμένες κορδέλες σε δεσμούς, αλλά θα δέσει σαν φιόγκους άλλες… Το να κρατάς όμως το ψαλίδι και να μην έχεις το σθένος να κόψεις
την κορδέλα… ίσως είναι πιο επώδυνο από το δίνεις την ανιδιοτέλεια σου, χωρίς
επιστροφή…
sophiesense
μονταζ eimailefteros
sophiesense
μονταζ eimailefteros
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου