Αττικόν: "Ελλάς, η χώρα των ονείρων"

«Στον κινηματογράφον Αττικόν η Σκούρας Φιλμ επρόβαλλε σε πανηγυρική παράσταση το μεγάλου μήκους ντοκυμαντέρ «Ελλάς, η χώρα των ονείρων»…»

Με την γνώριμη δωρική φωνή ο εκφωνητής των επικαίρων τον Ιανουάριο του 1962 προλόγιζε την ενότητα των επικαίρων με τα καλλιτεχνικά νέα.

Πολιτικοί, ξένοι επίσημοι, δημοσιογράφοι και απλός κόσμος στην κατάμεστη αίθουσα του Αττικόν υποδέχονται την επίσημη πρεμιέρα του ντοκυμαντέρ με μουσική του Μ. Χατζιδάκι που φιλοδοξούσε να κάνει γνωστή την ανερχόμενη τότε τουριστική Ελλάδα…

Το Κινηματοθέατρο Αττικόν μαζί με το γειτονικό του Παλλάς υπήρχαν πάντα η καλλιτεχνική ναυαρχίδα της Αθήνας. Από τις προβολές για την βασιλική αυλή μέχρι τις εκπαιδευτικές προπαγανδιστικές ταινίες για τους γερμανούς στρατιώτες στη μετονομαζόμενη αίθουσα Soldaten Kino Victoria. Το Αττικόν ήταν πάντα μέσα στην σύγχρονη ιστορία της πόλης...

Όλα άρχισαν όταν ο Χιώτης τραπεζίτης Σταμάτης Δεκόζης – Βούρος ζήτησε το 1870 από τον περίφημο Ερνέστο Τσίλλερ να σχεδιάσει ένα εκλεκτικό κτίριο για οικία. Η οικογένεια Βούρου διέθετε ήδη ένα ισόγειο κτίριο στη Πλατεία Κλαυθμώνος όπου σήμερα φιλοξενεί το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών. Στο νεοκλασικό σχέδιο διώροφης οικοδομής του Τσίλλερ επιλέχτηκαν αρχιτεκτονικά στοιχεία από διάφορα ρεύματα χωρίς να υπάρχει ένα ενιαίο ύφος. Την οικοδόμησή του είχε αναλάβει ο Αλέξανδρος Νικολούδης. Στις αρχές του 20^ου αιώνα στο ισόγειο του κτιρίου στεγάζονταν το φαρμακείο του Σ. Βαλτή, το κουρείου του Λ. Μουσίου και το εμπορικό κατάστημα με είδη από Ανατολάς του Π. Γεωργιάδη.

Στον όροφο του κτιρίου στην γωνία Σταδίου 19-21 και Χρήστου Λαδά φιλοξενήθηκε το 1914 και για μικρό διάστημα το νεοϊδρυθέν Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Μεταξύ των ετών 1914-1920 πραγματοποιήθηκε μια σημαντική επέμβαση στο κτίριο που του προσέθεσε στοιχεία ρυθμού "Νεομπαρόκ". Τότε σε σχέδια του Αλέξανδρου Νικολούδη οικοδομήθηκε σε τμήμα του κτιρίου το Κινηματοθέατρο Αττικόν. Για την αθηναϊκή πολεοδομία θεωρείται μια από τις πρώτες χρήσεις οπλισμένου σκυροδέματος.

Το 1930, στο ανανεωμένο πλέον κτίριο, καταγράφονται (πλην του «Αττικόν»), τα παντοπωλεία των Ι. Ζαχαρίου και Σ. Αλεξάνδρου, το ανθοπωλείο του Άγγελου Αγαλιώτη, το κατάστημα κρυστάλλων & πορσελάνων του Ν. Λεμοντζόγλου, η αντιπροσωπεία γραφομηχανών Παπασπύρου, τα γραφεία της οικοδομικής επιχείρησης «Πρώτης», των «Τοπικών Σιδηροδρόμων Μακεδονίας» και της «Εταιρείας Οίνων και Οινοπνευμάτων». Αργότερα δημιουργήθηκε και η δεύτερη κινηματογραφική αίθουσα «Απόλλων» στο υπόγειο του κτιρίου, ενώ εγκαταστάθηκαν τα γραφεία της «Σκούρας Φιλμς».

Μαζί με το εκλεκτικό παντοπωλείο του Βασιλόπουλο που δημιουργήθηκε το 1982 το κατάστημα πορσελάνων έγινε «Studio Costa Boda». Κατά καιρούς το κτίριο υπέστη ποικίλες επεμβάσεις και φθορές. Η πρώτη μεγάλη επισκευή στο κτίριο έγινε το 1960. Με μελέτη του αρχιτέκτονα Ι. Χριστακόπουλου το 1982 έγιναν γενικές εργασίες αναπαλαίωσης και συντήρησης. Τότε άρχισε να χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως θεατρική ή μουσική σκηνή. Έχει μείνει ιστορική εξάλλου η ηχογράφηση από το Αττικόν της κοινής συναυλίας Γ. Νταλάρα και Β. Παπακωνσταντίνου το 1991. Με την αλλαγή ιδιοκτήτη το 1996 οι δυο αίθουσες βελτιώνονται σε αισθητική και υποδομές έτσι ώστε να μπορούν να γίνουν οι καλύτερες για χρήση Κινηματοθέατρου.

Από τον Γαλλικό κινηματογράφο και τις νύχτες πρεμιέρας μέχρι και τις καλύτερες ελληνικές παραγωγές το Αττικόν πρόβαλε τόσα και τόσα χρόνια την «Ελλάδα, των ονείρων σου». Άραγε ο καπνός ρίχνει τόσο εύκολα την αυλαία; 

athinapisovitrina