Η περιοχή ανήκει στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών «NATURA 2000” και είναι παράδεισος για παρατήρηση πουλιών
και βόλτες στη φύση.
Στις γύρω πλαγιές είναι σκορπισμένα μία χούφτα γραφικά χωριά με πέτρινες βρύσες και τρεχούμενα νερά: Καρτέρι, Μικρός Μαχαλάς, Λαύκα, Καστανιά, Δροσοπηγή, Στυμφαλία με τους οικισμούς Κιόνια και Μάτσιζα, Κυλλήνη, Καλλιάνι, Ψάρι, Ασπρόκαμπος, Κεφαλάρι και Καίσαρι. Στα περισσότερα χωριά υπάρχουν ταβερνάκια και πολλές ψησταριές που ενοικιάζουν και δωμάτια ενώ λειτουργούν και αρκετοί ξενώνες.
Όποιον δρόμο κι αν πάρει κανείς για να φτάσει στο οροπέδιο της Στυμφαλίας (είτε από τους αμπελώνες της Νεμέας είτε από το Κιάτο στα βόρεια παράλια της Πελοποννήσου) θα συναντήσει εντυπωσιακές εναλλαγές βλάστησης: Κωνοφόρα δάση κεφαλληνιακής ελάτης, μαύρης πεύκης, βελανιδιές και καρυδιές, πανύψηλα πλατάνια, ιτιές και λεύκες σε ρεματιές με τρεχούμενα νερά, θυμάρι, λεβάντα και τσάι του βουνού ανάμεσα σε ρείκια και πουρνάρια.
Τοπία ημιορεινά καταλήγουν στο μυστηριακό οροπέδιο της Στυμφαλίας όπου κυριαρχεί η θρυλική λίμνη. Εδώ βρίσκουν καταφύγιο περισσότερα από 160 είδη ορνιθοπανίδας.
Δείτε το βίντεο της ομάδας Up Drones:
Η Στυμφαλία του μύθου και του θρύλου
Η λίμνη Στυμφαλία είναι στενά δεμένη με έναν από τους άθλους του μυθικού ήρωα Ηρακλή, ο οποίος απομάκρυνε με κρόταλα τις απειλητικές Στυμφαλίδες Όρνιθες που κατοικούσαν στα έλη.
Την περιοχή, όμως, στοιχειώνει ακόμη και σήμερα ο μύθος για τον τάφο του βασιλιά Αίπυτου, αδελφού του Στύμφαλου, πρώτου οικιστή της περιοχής.
Σύμφωνα με το μύθο, ο Αίπυτος λάτρευε το κυνήγι, πέθανε από δάγκωμα φιδιού και ετάφη με βασιλικές τιμές και αμύθητα πλούτη σε κοντινή περιοχή του Γεροντείου όρους. Ο περιηγητής Παυσανίας (2ος αι. μ.Χ.) αναφέρεται στον τάφο του βασιλιά Αίπυτου, όμως οι αρχαιολόγοι τον αναζητούν ακόμα και σήμερα…
πηγη greek-crossroads.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου