Τα κάλαντα της οργής

  Δουλεύαμε όλοι για τον Αϊ-Βασίλη Αλλά θα παραιτηθούμε Γιατί εμείς βγάζουμε τη βρομοδουλειά Κι αυτός το παίζει ντίβα στο χιόνι.

Ho Ho Fucking Ho – Monty Python

«O πόλεμος τελείωσε! Αν το θέλεις – Χαρούμενα Χριστούγεννα».

Τα παραπάνω λόγια, γραμμένα σε ασπρόμαυρες αφίσες, έκαναν την εμφάνισή τους σε 12 πόλεις του κόσμου τα Χριστούγεννα του 1969.

 Ηταν η διεθνής εκστρατεία ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ, που ξεκινούσαν το 1969 ο Τζον Λένον και η Γιόκο Ονο.

Από εκείνες τις ημέρες οι επόμενες γενιές θα συγκρατήσουν μόνο το ομότιτλο τραγούδι «Happy Christmas» (War is over), το οποίο έκτοτε αποτελεί όρο εκ των ων ουκ άνευ των αγοραστικών εξορμήσεων των Χριστουγέννων.

Το τραγούδι έχει τη δική του βασανισμένη ιστορία, αφού ουσιαστικά ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του «διαψεύστηκε» από το Αμερικανικό Πεντάγωνο.

Ο πόλεμος δεν θα τελείωνε, όπως υποσχόταν ο Λένον, εάν δεν μεσολαβούσαν οι διαβόητοι «χριστουγεννιάτικοι βομβαρδισμοί» του 1972 στο Βιετνάμ.

Η πολεμική μηχανή των ΗΠΑ πραγματοποίησε τότε τη σφοδρότερη επίθεση από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς οι επιτελείς του Πενταγώνου αλλά και ο Λευκός Οίκος διαισθάνονταν την επερχόμενη ταπεινωτική ήττα και επιχειρούσαν να επηρεάσουν τις ισορροπίες στο έδαφος πριν από τις συνομιλίες για τον τερματισμό των εχθροπραξιών.

Εντελώς εκτός εορταστικού κλίματος ήταν κι ένα από τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που έγραψε ο σερ Ελτον Τζον για τη θεατρική μεταφορά της ταινίας «Μπίλι Ελιοτ»:

❝Ευτυχισμένα Χριστούγεννα Μάγκι Θάτσερ, σήμερα όλοι γιορτάζουμε γιατί βρισκόμαστε μια ημέρα πιο κοντά στον θάνατό σου❞ τραγουδούσαν οι ηθοποιοί που υποδύονταν τους ανθρακωρύχους από τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις της δεκαετίας του '80.

Η χριστουγεννιάτικη «ευχή» του τραγουδιού έγινε πραγματικότητα μερικά χρόνια αργότερα και σίγουρα ανάμεσα στους χιλιάδες Βρετανούς που βγήκαν στους δρόμους να γιορτάσουν τον θάνατο της Σιδηράς Κυρίας θα βρίσκονταν και ανθρακωρύχοι που είχαν περάσει τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά του 1984 σε οδοφράγματα και στα γραφεία των συνδικάτων τους.

Πέρυσι μάλιστα, καθώς συμπληρώνονταν 30 χρόνια από την ιστορική απεργία, που δεν κατάφερε να σταματήσει τη νεοφιλελεύθερη επέλαση της Θάτσερ, οι τότε απεργοί συγκέντρωσαν φωτογραφίες αλλά και στολίδια που είχαν φτιάξει εκείνες τις ημέρες -ανάμεσά τους το περίφημο σύνθημα «Coal not Dole» (Κάρβουνο, όχι επιδόματα ανεργίας) στολισμένο με χριστουγεννιάτικες γιρλάντες.

Αφίσα από τη χριστουγεννιάτικη συναυλία των Clash για τους απεργούς ανθρακωρύχους το 1984 |

Ανάμεσα στα συγκροτήματα που θα πραγματοποιήσουν χριστουγεννιάτικα πάρτι για την ενίσχυση των απεργών του 1984 ήταν και οι Clash, που κατάφεραν να γεμίσουν το Brixton Academy στο Λονδίνο.

Η Βρετανία θα αφήσει πολλούς ακόμη εργαζομένους να κάνουν Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά σε απεργιακά οδοφράγματα και κατειλημμένα κτίρια στα ταραγμένα χρόνια της δεκαετίας του '70 και του '80.

Και ανάμεσα στους καλλιτέχνες που αποφασίζουν να περάσουν τις γιορτές μαζί τους είναι και ορισμένα από τα γνωστότερα συγκροτήματα της πανκ και ροκ σκηνής του 20ού αιώνα.

Το 1977 οι Sex Pistols πάσχιζαν να δώσουν χριστουγεννιάτικο ρυθμό στα τραγούδια τους καθώς είχαν προσκληθεί στο πάρτι για τα παιδιά των απεργών πυροσβεστών στο Χάντερσφιλντ –μια πόλη ξεχασμένη από τον θεό κάπου στο δυτικό Γιόρκσαϊρ της Αγγλίας.

Αν και απέτυχαν στον στόχο τους και κατέληξαν να τραγουδούν το γνωστό «Anarchy In The U.K.», εκείνο το χριστουγεννιάτικο πάρτι (το οποίο λέγεται ότι κατέληξε σε τουρτοπόλεμο) έμεινε στην Ιστορία ως μια από τις πιο σουρεαλιστικές αλλά και θρυλικές συναυλίες της καριέρας τους.

Μερικές δεκαετίες αργότερα μάλιστα έγινε ντοκιμαντέρ από το BBC, το οποίο αναζήτησε και βρήκε αρκετά από τα παιδιά των πυροσβεστών που είχαν παρακολουθήσει τη συναυλία.

Απεργοί πυροσβέστες της Βρετανίας είχαν την ευκαιρία να ζήσουν πανκ Χριστούγεννα και το 2002, όταν ο Τζο Στράμερ των Clash έδωσε μια συναυλία για τα συνδικάτα που μάχονταν τον Τόνι Μπλερ.

Ανάμεσα στα πολλά (άσχετα) τραγούδια που ακούστηκαν εκείνη τη βραδιά ήταν και το περίφημο «Armagideon Time» και οι στίχοι:

❝Για πολλούς ανθρώπους δεν υπάρχει δείπνο απόψε. Δεν είναι πια Χριστούγεννα, είναι η εποχή του Αρμαγεδδώνος❞.

 Άρης Χατζηστεφάνου
efsyn.gr